-
1 powściągać się
-
2 powściągać\ się
несов. сдерживаться, сдерживать себя, удерживаться+powstrzymywać się, hamować się
-
3 powściągać się
стримуватися, здержуватися -
4 powściągać
powściągać k-o jemanden abhalten (od G von D);powściągać się sich beherrschen, sich mäßigen; -
5 powściągać
impf ⇒ powściągnąć* * *pf.1. (emocje, reakcje, osobę) restrain, rein in; powściągnąć język hold one's tongue.2. ( lejce) rein in.pf.restrain o.s., contain o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powściągać
-
6 hamować się
-
7 powstrzymywać się
-
8 hamować\ się
несов. сдерживаться, сдерживать себя+powściągać się, powstrzymywać się
-
9 powstrzymywać\ się
несов. удерживаться, сдерживаться, сдерживать себя+hamować się, powściągać się
-
10 powściągnąć
powściągnąć pf →LINK="powściągać" powściągaćpowściągać k-o jemanden abhalten (od G von D);powściągać się sich beherrschen, sich mäßigen; -
11 powściągnąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powściągnąć
-
12 powściąg|nąć
pf — powściąg|ać impf (powściągnęła, powściągnęli — powściągam) vt 1. (powstrzymać zwierzę) to bridle- powściągnąć galopujące konie to stop galloping horses2. (opanować) to bridle- nie umiał powściągnąć języka he couldn’t bridle a. hold his tongue- powściągać się w paleniu to cut down one’s smokingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powściąg|nąć
-
13 mityg|ować
impf Ⅰ vt książk. (powściągać) to bring to reason [osobę]; (uspokajać) to mitigate, to pacify- mitygować czyjś gniew to appease a. soothe sb’s anger, to curb sb’s temper- mitygowała niegrzeczne dziecko ostrym spojrzeniem she pacified the unruly child with a sharp look ⇒ zmitygowaćⅡ mitygować się to check a. restrain a. control oneself- często unosił się gniewem, ale w porę się mitygował he would often get angry, but checked himself in time ⇒ zmitygować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mityg|ować
См. также в других словарях:
powściągać się – powściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powstrzymywać się przed czymś, narzucać sobie jakieś ograniczenia; też: hamować się, opanowywać swoje reakcje; mitygować się, brać się w ryzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powściągać się w towarzystwie. Ledwie się powściągnął, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powściągaćam, powściągaća, powściągaćają, powściągaćany {{/stl 8}}– powściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, powściągaćnę, powściągaćnie, powściągaćnij, powściągaćnął, powściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. powściągać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opanowywać się – opanować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powściągać swoje wzburzenie; zaczynać panować nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem się opanował. Płakała i nie mogła się opanować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… … Słownik języka polskiego
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego
hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… … Słownik języka polskiego
tłamsić — ndk VIa, tłamsićmszę, tłamsićsisz, tłamś, tłamsićsił, tłamsićmszony pot. «powodować pofałdowanie się, zgniecenie się czegoś, niszczyć coś przez gniecenie; gnieść, miąć, miętosić» Tłamsić w ręku pieniądze, czapkę. Dziecko tłamsiło kota. przen.… … Słownik języka polskiego
mitygować — ndk IV, mitygowaćguję, mitygowaćgujesz, mitygowaćguj, mitygowaćował, mitygowaćowany «powściągać, powstrzymywać, hamować; uśmierzać» Mitygować kogoś łagodnymi słowami. Mitygować czyjś gniew. mitygować się strona zwrotna czas. mitygować Mitygować… … Słownik języka polskiego
uwięź — ż V, DCMs. uwięźęzi; lm M. uwięźęzie, D. uwięźęzi «to, co służy do uwiązania, umocowania czegoś; smycz, łańcuch, linka, pęta (zwykle w wyrażeniach: na uwięzi, z uwięzi)» Krowa, koza na uwięzi. Spuścić na noc psy z uwięzi. Statek zwolniony z… … Słownik języka polskiego
